روبروي پل شهرستان آنجا كه روزگاري قريه شهرستان بوده و امروز جزء شهر اصفهان است مجموعه اي از ساختمانهاي قديمي باقيمانده است كه گنبد آجري آن به سبك دوره سلجوقي به نظر مي رسد.

در داخل گنبد آجري اين مجموعه دو قبر موجود است كه سالها اهالي قريه شهرستان آنها را به نام شاهزاده ابراهيم و حسين بن حسن بن علي زيارت مي كرده اند در حاليكه عموم مورخين و محققين و پژوهشگران اين مقبره را متعلق به الراشد بالله خليفه عباسي مي دانند كه در رمضان 532 هجري قمري در محله جي قديم به دست فدائيان اسماعيلي كشته شد و در همين محل دفن شد. از مورخين قديم كه صراحتاً اين محل را آرامگاه الراشد ذكر كرده، ياقوت حموي مولف كتاب گرانسنگ و ارزنده معجم البلدان است . صاحب كتاب مجمل التواريخ و القصص نيز آرامگاه الراشد بالله را در اصفهان نوشته است.

به هرحال نماي خارجي بقعه مانند ساير كتيبه هاي عصر سلجوقي آجري است و هيچگونه تزئيناتي ندارد با توجه به اعتقاد مردم كه اين محل را امامزاده مي دانسته اند بعدها اقدام به كاشيكاري گنبد كرده اند كه بيشتر آنها بر اثر مرور زمان و عوامل جوي فرو ريخته اند. در داخل بقعه كتيبه اي به خط كوفي برجسته بر زمينه گچ وجود دارد كه شامل آيات قرآن كريم است. اين بقعه درسال 1316 هجري قمري در زمان مظفرالدين شاه قاجار تعمير شده است.